Një qortim dhe kërcënim të rëndë e lëshon ai i cili nuk flet nga hamendja s.a.w.s.deri tek ai i cili nuk e përcjell imamin në namaz,mirëpo e tejkalon atë në ruku dhe sexhde duke e anashkalu këtë gjë.
Trans.ebu Hurejra r.a.se i dërguari ka thënë:”a nuk frigohet dikush nga ju që kur ta ngren kokën e tij para kokës imamit që Allahu të ia shëndron atij fytyrën në fytyrë gomari apo pamjen e tij në pamje gomari”.
Dobitë e hadithit:
1)pasimi i imamit:ka thënë i dërguari:”është bërë imami(në namaz)që të pasohet”padyshim që bukuria e namazit është kur imami të shkon përpara pastaj atë ta pasojnë falësit,kush e ndryshon këtë rregull ka gabuar dhe ka bërë mëkat dhe e meriton që të dënohet. Ka thënë ebu Seid el Hudriu r.a.është falur një njeri pas të dërguarit dhe ai shkonte në ruku dhe u ngrit prej rukus para të dërguarit,kur e kreu namazin i dërguari tha:”kush është ky që bën kështu”?tha unë o i dërguar i Allahut,tha:”keni kujdes tejkalimin në namaz kur të bën ruku imami ,bëni ruku, kur të ngritet, ngrituni”trans.Taberaniu në librin Mu’xhem el eusat.
E shiqoi një herë Abdullah ibn Mesudi njërin që e tejkalonte imamin e vet dhe i tha:as vet që je falë as që e ke përcjellë imamin tënd.
2)shëndrimi:Allahu i ka shëndruar një grup prej beni Israilëve në majmunë dhe derra kur e kanë kundërshtuar urdhërin e Allahut të lartësuar kur i urdhëroi që mos të zënë peshq ditën e shtunë e ata e thyen urdhërin dhe zunë peshq,dijetarët e tyre i këshilluan që mos të bëjnë një gjë të tillë mirëpo nuk morën mësim,dhe Allahu i bëri disa prej tyre majmunë dhe disa të tjerë derra dhe në këtë gjendje jetuan një kohe dhe pastaj vdiqën të gjithë dhe nuk u shumuan,tregimi i tyre është i regjistruar në kur’an në suren el e’raf ku thotë Allahu i lartësuar:”pyeti ti ata për atë fshatin që ishte në buzë deti…”.
Do të ketë shëndrim në fizionomi dhe në këtë umet(popull)do të shëndrohen disa njerëz që e kalojnë kohën duke pirë alkool dhe duke ndëgju muzik dhe nëpër ahengje të çoroditura,ka thënë i dërguari:”do te ketë në këtë popull:shafitje,shëndrim dhe gjuajtje(me gur)”.trans.Tirmidhiu.
Nuk është patjetër që çdoher kur të bën dikush ndonjë mëkat të i vjen dënimi menjëher.
Ka thënë shejh Tekijuddini:hadithi aludon në ndryshimin e pamjes së jashtme,por ka mundësi të kthehet dhe në aspekt kuptimor sepse gomari përshkruhet si budallë,tha:ky kuptim i përngjanë edhe atij injorantit që nuk i din obligimet e namazit as përcjelljen e imamit.
3)dispozita e tejkalimit:kush e tejkalon imamin me harresë në ndonjë vepër prej veprave të namazit p.sh.:bjen në ruku para tij,ai duhet të kthehet prap që ta bën rukunë pas imamit,nëse nuk mundet me u kthy nga harresa apo padituria derisa e zen imami në ruku,atëher nuk ka kurfarë mëkati,mirëpo nëse e din këtë çështje atëher konsiderohet se e ka kundërshtuar sunetin(traditën)në tejkalim,dhe ka bërë mëkat,mirëpo namazin e ka në rregull.
4)kujdesi i të dërguarit për popullin e tij.
5)tejkalimi i Imamit nga xhemati është kundërshtim i traditës së të falurit me xhematë.
6)ndonjëherë Allahu e përshpejtonë dënimin e mëkatit në këtë botë.
7)jehuditë janë të ashpër dhe të vrazhdë për këtë e kanë merituar hidhërimin e Allahut.
8)Allahu e ka nderuar njeriun prandaj mos ta nënçmon veten e tij me veprimin e mëkateve.
9)nuk ka mëkat në harrim dhe mosdije.
Përktheu nga Arabishtja: Hoxhë Ibrahim SHERIFI
www.thirrjaislame.com
Comments are closed.