Allahu i Lartësuar ka lënë kohë, vende edhe njerëz të veçantë, ka bërë dhjetë ditët e para të muajit Dhulhixhe dhe u ka dhënë një pozitë të veçantë saqë është betuar në Kuranin e Madhërishëm për to dhe Pejgamberi alejhi selam ka thënë që veprat e mira në këto ditë janë më të vlefshme se sa në ditët tjera të vitit.
Transmetohet nga Abdullah ibn Abbasi r.a. se i dërguari alejhi selam ka thënë: “Nuk ka punë me vlerë më të madhe se sa veprat që bëhen në dhjetë ditëshin (e dhul hixhes) thane: as xhihadi ?, tha:”as xhihadi përveç një njeriu që sakrifikon me veten e tij dhe pasurinë e tij dhe nuk kthehet me asgjë”.
Dobitë e hadithit:
1) Ditët e haxhit: Dhjetë ditët e muajit Dhulhixhe janë ditët e haxhit që në to mblidhen hanxhinjtë nga çdo vend i largët dhe i afërt në Meken e ndershme. Në ditën e tetë dalin shume haxhinj dhe qëndrojnë në vendin Mina që të nesërmen të nisen për në Arafat, disa të tjerë shkojnë drejt në Arafat, sepse dita e nëntë është dita e qëndrimit në Arafat ,nata e nëntë është nata e qëndrimit në vendin Muzdelife. Dita e dhjetë është dita e therjes së kurbanave obligim për ata që e kryen haxhin e llojit Mutemeti’ ose Karin, dhe sunnet për atë që e kryen haxhin e llojit Mufred, dhe është dita e gjuajtjes së guralecëve për të gjithë haxhinjtë.
Ka thënë i dërguari alejhi selam : “Nuk ka dite që në to është më e vlefshme vepra e mirë se në këto dhjetë ditët e Dhulhixhes” i thanë as xhihadi në rrugë të Allahut ?, tha:”as xhihadi në rrugë të Allahut përveç një njeri që ka dalë me pasurinë e tij dhe nuk kthehet me asgjë nga ky udhëtim”. Transmeton Buhariu dhe Muslimi.
2) Ditët e Teshrikit : Këto janë dita e dytë, e tretë dhe e katërt e festës së Kurban Bajramit janë quajtur kështu sepse arabët i shfaqnin lëkurat e kurbanave në diell që të thahen dhe mos të prishen. Këto ditë kanë vlerë sepse janë afër dhjete ditëve të Dhulhixhes dhe në këto ditë priten kurbanat dhe hidhen gurëzit.
3) Xhihadi: shpenzimi i pasurisë dhe shpirtit në luftimin e politeistëve për hirë të ngritjes së fjalës së Allahut xh.sh. dhe ndihmini i fesë së Tij.
Ky ndahet në dy lloje:
- Obligim individual: është kur sulmohet shteti islam edhe banorët e tij dhe udhëheqësi urdhëron për dalje për lufte, ky lloj i luftës është më e mire se çdo vepër.
- Obligim kolektiv: kjo është kur nuk sulmohet shteti islam apo banorët e tij dhe kur nuk i thirr udhëheqësi të gjithë njerëzit për luftë, kjo është sikur lufta e atyre që dalin në rruge për shpërndarje të Veprat e mira gjatë dhjetë ditëve të Dhulhixhes janë më të mira se kjo lloj lufte. Allahu e din më së miri.
4) Tregon hadithi për vlerën e disa kohërave dhe të disa vendeve.
5) Vlera e xhihadit është e madhe.
Përktheu nga Arabishtja: Hoxhë Ibrahim SHERIFI
www.thirrjaislame.com
Comments are closed.