Etika e lutjes

By admin 4 Last updated Dec 18, 2019 511

Allahu i madhërishëm thotë: “Kur ai iu lut Zotit të vet me një zë të ulët.. ” Sureja Merjem, ajeti 3.

Allahu i madhërishëm thotë:“Lutnie Zotin tuaj të përulur e në heshtje, pse Ai nuk e do ata që e teprojnë” Sureja El-A’Raf, ajeti 55.

Nga Aisheja [Allahu qoftë i kënaqur me të] ka thënë: “ i Dërguari [salallahu alejhi ve selem] pëlqente lutjet përmbledhëse.

Transmeton Xhabiri [Allahu qoftë i kënaqur me të] se i Dërguari [salallahu alejhi ve selem] ka thënë: “Mos mallkoni veten, mos i mallkoni fëmijët tuaj, mos mallkoni pasurinë tuaj. Mos qëlloni çastin në të cilin Allahu lutësit ia plotëson çdo gjë të kërkuar, që edhe mallkimit tuaj t’i përgjigjet pozitivisht” Transmeton Muslimi)

Transmeton Ebu Hurejra [Allahu qoftë i kënaqur me të] se i Dërguari [salallahu alejhi ve selem] ka thënë: “Kur dikush nga ju i lutet Allahut mos të thotë: O Zot më fal nëse don Ti, më furnizo nëse don Ti, le të kërkon çështjen i vendosur dhe i bindur në përgjgje ngase Allahu bën ç’farë të dëshiron nuk ka dikush që e detyron Atë”. Mutefekun Alejhi.

Shpjegimi:

Lutja është ibadet madhështorë, Allahu i lartmadhëruarka vendosur rregulla me të cilat lutësi afrohet te Allahu dhe e bëjnë që të meriton më tepër pranimin e lutjes. Prandaj lutësi duhet të kujdeset ndaj këtyre rregullave.

Prej rregullave është; ulja e zërit, zgjedhja e lutjeve përmbledhëse, e që janë lutjet me fjalë të shkurtëra dhe përmbajnë mirësi të mëdha.

Gjithashtu muslimani nuk duhet të mallkojë veten, fëmijët e tij, pasurinë e tij, sepse mund të ndodhë në çastet kur pranohet lutja dhe t’i përgjigjet Allahu lutjes së Tij.

Poashtu nga çështjet që duhet largohet besimtari gjatë lutjes është edhe lidhja e lutjes me dëshirën e që jep të kuptohet se lutësi sikur nuk është i nevojshëm.

Dobitë:

Pëlqimi i uljes së zërit gjatë lutjes sepse përmban hushu’(koncentrim) dhe nënshtrim ndaj Allahut.
Është e pëlqyer që lutja të bëhet me fjali përmbledhëse.

3.Kujdesi që njeriu mos të mallkojë veten, pasurinë dhe fëmijët e tij.

4.Obligimi i vendosshmërisë gjatë lutjes duke mos e kushtëzuar me dëshirë, sepse jep të ndiejmë sikur nuk është me rëndësi ajo që e kërkojmë dhe nuk tregon varfëri të plotë për Allahun e lartmadhëruar.

Përktheu nga gjuha arabe:

Florim islami