Transmeton Ebu Seid [Allahu qoftë i kënaqur me të] se i Dërguari i Allahut [salallahu alejhi ve selem] ka thënë: Nuk ka njeri që agjëron një ditë në rrugën e Allahut, e Allahu mos t’ia largoj fytyrën e tij nga zjarri shtatëdhjetë vite. (Mutefekun alejhi).
Transmeton Ebu Hurejra [Allahu qoftë i kënaqur me të] se i Dërguari i Allahut ka thënë: Allahu thotë:”Të gjitha veprat e birit të Ademit janë të tij, përveç agjërimit, ai është i imi dhe unë shpërblej për të.
Agjërimi është mburoj e nëse dikush nga ju është agjërueshëm mos të flet fjalë të këqia, e as mos të ngren zërin, e nëse dikush e fyen ose e sulmon le të thotë:Unë jamë agjërueshëm. Betohem në Atë, në dorën e të cilit është shpirti im, aroma e gojës së agjëruesit është më e dashur te Allahu se sa aroma e miskut.
Agjëruesi ka dy gëzime:kur të bëjë iftarë gëzohet dhe kur të takoj Zotin, gëzohet me agjërimin e tij”. (Muetfekun alejhi).
Shpjegimi:
Agjërimi është prej ibadeteve madhështore e që Allahu e ka veçuar për Veten e Tij dhe ka premtuar se do ta shpërblejë me shpërblim të madh. Gjithashtu agjërimi është mburojë nga mëkatet, zjarri dhe shkak që të largojë zjarrin në ditën e kiametit. Andaj besimtari duhet të nxiton në kryerjen e kësaj vepre të madhe dhe të bartë vëzhtirësin e vogël e që përfundon me gëzim të madh në iftar dhe kur të takoj Allahun ditën e kiametit.
Dobitë:
1.Vlera e agjërimit dhe madhështia e shpërblimit të tij.
2.Është mbrojtje nga mëkatet dhe nga zjarri.
3.Është shkak për largimin nga zjarri ditën e kiametit.
Përktheu nga gjuha arabe:
Florim Islami
www.thirrjaislame.com
Comments are closed.