Uji është i pastër, nuk e bën të papastër asgjë:
Transmeton Ebu Hurejra [Allahu qoftë i kënaqur me të] se një njeri e pyeti të Dërguarin [salallahu aleji ve selem] “O i Dërguar i Allahut, ne hypim në anije (në det) dhe me vete kemi vetë pakë ujë, nese marrim abdest me të (hargjohet), atëherë eshtohemi, a të marrim abdest nga uji i detit?
i Dërguari [salallahu alejhi ve selem] tha: “Ai ka ujin e pastër dhe ngordhësira e saj është e lejuar” (Transmeton Ebu Davudi dhe Tirmidhiu).
Transmeton Ebu Seid El-Hudri [Allahu qoftë i kënaqur me të] se ka thënë: “O i Dërguar i Allahut, a të marrim abdest nga bunari i Budaati -ishte bunar në të cilin hedheshin ndytësyra – i Dërguari i Allahut [salallahu alejhi ve selem] tha: “ Uji është i pastër, asgjë nuk e bën të papastër” (transmeton Ebu davudi dhe tirmidhiu).
Shpjegimi:
Uji në origjinë është i pastër, pastrues, ai nga veteja largon ndytësirën dhe nuk del nga kjo pamje vetëm nëse bie në të fëlliqësirë që ndikon në të dhe ndryshon njërën nga këto tri cilësi: shijën, aromën, ose ngjyrën, atëherë bëhet i papastër dhe nuk lejohet pastrimi me të.
Dobitë:
-Uji në origjinë është i pastër edhe nëse bie në të ndytësirë derisa nuk ka ndryshuar shijen, ose ngjyrën, ose aromën.
-Pastërtia e ujit të detit dhe lejimi i pastrimit me të.
www.thirrjaislame.com
Comments are closed.