Transmeton Ebu Seid ibn Fedale [Allahu qoftë i kënaqur me të] se ka dëgjuar të Dërguarin e Allahut [salallahu alejhi ve selem]duke thënë: “Kur Allahu t’i mbledhë të parët dhe të fundit (nga njerëzit) në ditën e gjykimit, që nuk ka dyshim në të, thërret një thirrrës: kush i ka shoqëruar Allahut në ndonjë vepër që e ka vepruar për Allahun, le ta kërkojë shpërblimin nga ai, ngase Allahu ëshë më i panevojshmi për shirk. Ttransmeton Tirmidhiu.
Transmeton Ebu Seid El-Hudri [Allahu qoftë i kënaqur me të ] dhe thotë: “ Një ditë, doli i Dërgari i Allahut tek ne, ne ishim duke biseduar për dexhallin, I Dërguari i Allahut tha: A dëshironi të ju lajmërojë për atë që më së shumti më frikëson për ju se sa çështja e Dexhallit?
Thamë: po si jo, O i Dërguar i Allahut, tha shirku i fsheht, ngrihet njeriu të falë namaz e pastaj kur të sheh se dikush e shikon, e zbukuron namazin e tij” Ttransmeton ibn Maxheh.
Nga Ebu Hurejreja [Allahu qoftë i kënaqur me të] se ka dëgjuar të Dërguarin duke thënë: Njerëzit e parë që gjykohen në ditën e kijametit janë:Njeriu i cili ka rënë dëshmorë, sillet në ditën e kijametit e Allahu ia përmendend dhuntit e Tij e ai i kujton,mandej i thotë çfarë ke vepruar me ato dhunti? Kam luftuar vetëm për të arritur kënaqësin tënde deri sa jam mbytur,përgjigjet njeriu. I thotë Allahu:gënjen,ke luftuar që të thuhet se je i guximshëm dhe është thënë,pastaj urdhërohen (melekët) që ta marrin, tërhiqet zvarrë dhe hudhet në zjarr.
Njeriu që ka marr dituri, i ka mësuar të tjerët dhe e ka lexuar kur’anin,bihet dhe Allahu ia përmend dhuntit e tij ndaj tij e ai i kujton(i pranon), e pyet çfarë ke vepruar me ato? Kam kërkuar diturin, ia kam mësuar të tjerve dhe kam lexuar kur’anin,gjithë këtë e kam bër për të arritur vetëm kënaqësin tënde,përgjigjet njeriu. I thotë Allahu: gënjen.ke kërkuar diturin që të thuhet se je dijetar dhe e ke lexuar kur’anin që të thuhet se je lexues i kur’anit dhe është thënë. Mandej urdhërohen (melekët)që ta marrin, tërhiqet zvarrë dhe hudhet ne zjarrë.
Dhe njeriut që Allahu ia ka lehtësuar (jetën) i ka dhuruar pasuri nga të gjitha llojet, sillet dhe Allahu ia përmendë dhuntit e Tij e ai i kujton. I thotë Allahu:çfarë ke vepruar me ato? Nuk kam lënë ndonjë vepër për të cilën dëshiron që të shpenzohet nga pasuria,vetëmse kam shpenzuar në atë rrugë, vetëm për të arritur kënaqësin tënde, përgjigjet njeriu. I thotë Allahu: gënjen.ke shpenzuar që të thuhet se je bujar,dhe është thënë. Pastaj urdhërohen (melekët) që ta marrin, tërhiqet zvarrë dhe hudhet në zjarrë.(muslimi në sahihun e tij).
Shpjegimi:
Syefaqësi është të zbukurosh adhurimin për njerëzit. I Dërguari i Allahut këtë vepër e ka llogaritur nga shirku dhe ia ka tërhequr vërejtjen ummetit të Tij nga ajo, ngase kjo vepër i fshehet atyre të cilëve kanë rënë në këtë llojë të shirkut dhe i prish veprat e mira.
Dobitë:
1.Frikësimi i të Dërguarit [salallahu alejhi ve selem] për shokët e Tij nga syefaqësia, është vërejtje atyre që nuk janë në gradën e Sahabëve që të kenë kujdes nga ajo.
2.Se njeriu i devotshëm mundë të bie në syefaqësi duke mos e vërejtur.
3.Se vepra e atij që e kryen për syeafqësi nuk është e pranuar.
4.Kërcënimi i ashpër atyre që veprojnë për syefaqësi.
Përktheu nga gjuha arabe ;
Florim Islami
www.thirrjaislame.com
Comments are closed.